|
Dziedziczenie kolorów u Staffordshire Bull Terierów
Opracowanie: Dagmara Strumiñska-Parulska
www: Alfa Tauri
e-mail: dagmara@alfatauri.pl
Wprowadzenie
Staffiki wystêpuj± niemal we wszystkich odmianach kolorystycznych - czarnym, bia³ym, czerwonym, p³owym, ró¿nych odcieniach prêgowanego, ³aciatym, niebieskim, czarno-srebrnym i czarnym podpalanym - mog± byæ nawet czekoladowe.
Trzeba wiedzieæ tak¿e trochê o tym jak powstaje kolor sier¶ci, czyli co nieco o pigmentach: uemelaninie i faeomelaninie.
Je¶li kiedykolwiek zastanawia³o ciê, w jaki sposób z dwojga prêgowanych rodziców rodzi siê szczeniê czerwone lub p³owe, oraz dlaczego czarny podpalany nie jest kolorem po¿±danym - dowiesz siê tego tutaj.
Podstawy genetyki
Aby zrozumieæ dziedziczenie ró¿nych kolorów sier¶ci, trzeba poznaæ podstawy genetyki i kilka pojêæ jak locus, allel, homozygota, recesywno¶æ i genotyp.
Dziedziczenie kolorów - podstawy genetyki
Geny, allele & loci
Materia³ genetyczny zawiera DNA zorganizowane w chromosomy w j±drze komórkowym. Cz³owiek posiada stosunkowo du¿e 23 pary chromosomów, podczas gdy pies 39 par mniejszych.
Ka¿dy gen jest kodem mówi±cym komórce jak wytworzyæ konkretne bia³ko, lub, kiedy i gdzie jaki¶ gen musi byæ w³±czony lub wy³±czony.
Ka¿dy z genów znajduje siê w sta³ym miejscu w chromosomie. To okre¶lone miejsce nazywane jest locus (jeden "locus", kilka "loci").
Zdarza siê, ¿e istnieje kilka wariantów jakiego¶ genu, a ka¿dy z nich koduje nieznacznie ró¿ni±ce siê wersje tego samego bia³ka, a przez to wp³ywa na charakterystyczne ró¿nice (np. niebieskie lub br±zowe oczy).
Ka¿dy taki wariant specyficznego genu nazywany jest allelem. Ka¿dy locus ma dwa allele, po jednym na ka¿dym chromosomie w parze, jeden pochodzi od matki, drugi od ojca.
Homozygoty & heterozygoty
Tak wiêc ka¿dy osobnik ma dwie kopie ka¿dego z genów, jeden allel od matki, drugi od ojca. Posiadane allele mog± byæ identyczne, ale mog± siê te¿ ró¿niæ.
Osobnik, który posiada dwa identyczne allele w przypadku tego genu nazywany jest homozygot±.
Osobnik, który ma dwa ró¿ni±ce siê allele danego genu nazywany jest heterozygot±.
Osobnik homozygotyczny mo¿e przekazaæ potomstwu tylko jeden rodzaj allela.
Osobnik heterozygotyczny mo¿e przekazaæ potomstwu jeden z dwóch ró¿nych alleli.
Dominuj±cy & recesywny
Te okre¶lenia znajduj± miejsce w przypadku osobników heterozygotycznych, które maj± dwa ró¿ne allele w jednym locus.
Allel dominuj±cy góruje nad allelem recesywnym, st±d widzimy efekt dzia³ania allela dominuj±cego. Oznacza to, ¿e osobnik, który posiada jeden dominuj±cy i jeden recesywny allel, bêdzie mia³ cechy takie same jak osobnik, który ma dwie identyczne kopie alleli dominuj±cych. Inaczej mówi±c heterozygota bêdzie mia³a tê sam± cechê jak homozygota posiadaj±ca dwa allele dominuj±ce.
Allele dominuj±ce s± zapisywane jako wielkie litery (K), podczas gdy allele recesywne ma³ymi literami (k).
Osobnik wykazuj±cy cechy dominuj±ce (np. czarna jednolita szata) mo¿e byæ zarówno homozygota jak i heterozygot± w przypadku tego genu.
Niemo¿liwe jest okre¶lenie tego tylko patrz±c na psa. Aby siê upewniæ nale¿y zrobiæ badanie DNA.
Czasem patrz±c na charakterystyczne cechy rodziców danego psa, mo¿na okre¶liæ czy jest homozygot± dominuj±c± czy heterozygot±.
Z drugiej jednak strony pies wykazuj±cy cechy recesywne musi byæ homozygot± recesywn± dla tego konkretnego genu.
Genotyp & fenotyp
Genotyp danego osobnika to jego kod genetyczny z wszystkimi allelami, które posiada.
Fenotyp to cechy widzialne lub mierzalne, takie jak kolor sier¶ci, grupa krwi, itp., powstaj±ce jako wynik genotypu.
Osobniki maj±ce te same cechy (ten sam fenotyp) czêsto mog± mieæ ró¿ne genotypy.
Dwa psy mog± wygl±daæ identycznie maj±c ten sam ciemny kolor sier¶ci, ale jeden mo¿e byæ homozygot± dominuj±c± q genotypie posiadaæ K/K, podczas gdy drugi byæ heterozygot± i w genotypie posiadaæ zapis K/k.
Mo¿liwe jest wiêc okre¶lenie tylko fenotypu osobnika, ale nie jego genotypu, co zapisuje siê jako K/_. Zapis taki oznacza, ¿e fenotyp psa to czarny jednolity kolor, ale niemo¿liwe jest okre¶lenie czy ten kolor jest efektem homozygoty czy heterozygoty.
Epistaza
Epistaza jest czym¶ w rodzaju dominacji, ale pomiêdzy allelami w ró¿nych loci. Allel w jednym locus jest zale¿ny od innego locus i ten pierwszy wp³ywa na jego efekty dzia³ania
Allel ca³kowicie bia³ej sier¶ci jest w epistazie do genów okre¶laj±cych inne kolory.
Bia³a sier¶æ jest spowodowana przez geny, które zapobiegaj± tworzeniu siê pigmentu w ogóle.
Geny siê nie mieszaj±
Bardzo wa¿ne jest, aby pamiêtaæ, ¿e geny siê nie mieszaj±.
Chocia¿ wystêpuj± w ró¿nych kombinacjach, pojedyncza jednostka, jak± jest allel jest niezmienna.
Oznacza to, ¿e geny nie zostan± zmienione w wyniku przysz³ych kojarzeñ - allele pozostan± sta³e.
Jedna z najwa¿niejszych zasad, któr± trzeba pamiêtaæ, to:
Pies wykazuj±cy cechê recesywn± nigdy nie przeka¿e allelu dominuj±cego swojemu potomstwu.
Pies wykazuj±cy cechê dominuj±c± mo¿e, ale nie musi przekazaæ cechê recesywn± swojemu potomstwu.
Oznacza to, ¿e cecha ukryta mo¿e nagle pojawiæ siê u potomstwa, choæ rodzice jej nie wykazywali.
Dziedziczenie kolorów - podstawy umaszczenia u psów
Dwa barwniki
Istniej± tylko dwa pigmenty, które mog± wystêpowaæ w sier¶ci psa:
czarny (eumelanina) i rudy (faeomelanina).
Prawdopodobnie brzmi to dziwnie znaj±c tyle odmian kolorystycznych psów. Ale tak jest, nawet w kolorach tak egzotycznych jak niebieski lub morelowy.
Wszystkie kolory s± tworzone przez kombinacjê tych dwóch pigmentów lub przez ich brak (kolor bia³y).
Na przyk³ad, kolor niebieski powstaje w wyniku rozmycia czarnego pigmentu i pojawia siê jak przydymiony szary.
Warianty & serie
Pigment pojawia siê poprzez ziarenka pigmentu w trakcie wzrostu w³osa.
Warianty koloru okrywy w³osowej mog± byæ spowodowane przez geny, które wp³ywaj± na formowanie siê pigmentu i jego umiejscowienie wzd³u¿ w³osa. Geny ponadto mog± wp³ywaæ na to, w której partii cia³a pojawi siê pigment i jaki.
Zasadniczo s± trzy grupy genów wp³ywaj±ce na kolor okrywy w³osowej psów. Geny te znajduj± siê w kilku ró¿nych loci. Allele, które wystêpuj± na tym samym locus nale¿± do tych samych serii.
Serie agouti i czarne/prêgowane okre¶laj± rozk³ad eumelaniny (czarny) i faeomelaniny (rudy) na ciele I wzd³u¿ w³osa.
Rozmycie serii B i D ró¿nicuje kolor eumelaniny i faeomelaniny, powoduj±c, ¿e kolor wygl±da jak warianty w±trobiany/czekoladowy oraz niebieski i srebrny.
Seria plamisto¶ci, znaczeñ (w rasach jak seter angielski) okre¶la wystêpowanie, rozmiar i umiejscowienie bia³ych (niewypigmentowanych) miejsc.
Symbole i skróty
Jak wcze¶niej ju¿ napisano allel dominuj±cy pisany jest wielkimi literami, a allel recesywny ma³ymi, np. S w celu oznaczeniu okrywy intensywnej (solid) (dominuj±cej) i s dla ca³kowicie bia³ej (recesywnej).
W seriach z wiêksz± ilo¶ci± ró¿nych alleli ni¿ dwa, u¿ywa siê specjalnych oznaczeñ, "tagów", dla ró¿nych wariantów. Dla przyk³adu: at w serii A oznacza allel czarny-podpalany, natomiast kbr w serii K oznacza allel prêgowania.
Dziedziczenie kolorów - kolory i wzory u staffordshire bull terierów
U staffordów istnieje sze¶æ ró¿nych loci, a ka¿de z dwoma ró¿nymi allelami, które wp³ywaj± na siebie tworz±c kolor okrywy w³osowej. Ka¿dy z nich musi byæ brany pod uwagê, gdy chcemy dowiedzieæ siê czego¶ o kolorze okrywy w³osowej.
Najpierw nale¿y prze¶ledziæ kolor sier¶ci w odpowiednich seriach genetycznych. Trzeba pamiêtaæ, ¿e ten sam kolor mo¿e byæ ró¿nie nazywany w ró¿nych rasach, a nawet mo¿e byæ ró¿nie nazywany przez ró¿nych ludzi w tej samej rasie - nie ma oficjalnej listy kolorów sier¶ci, st±d wiele niejasno¶ci.
- Seria A - czerwony/p³owy, ¿ó³to-¶niady, agouti/wilczy, czarny-podpalany (niepo¿±dany u SBT), czarny (recesywny czarny)
- Seria E - maska, czerwony/p³owy (recesywny czerwony)
- Seria K - czarny (dominuj±cy czarny), prêgowany
- Seria B - w±trobiany/czekoladowy, "dudley nose"
- Seria D - niebieski, srebrny, rozmycie koloru, ³ysienie
- Seria S - bia³y, ³aciaty, bia³e znaczenia, g³uchota
Seria A (agouti)
Allele serii agouti okre¶laj± roz³o¿enie czarnego i czerwonego pigmentu wzd³u¿ w³osa i na ciele psa.
Ay - czerwony/p³owy lub ¿ó³to-¶niady.
Produkuje czerwony lub p³owy kolor sier¶ci z rozrzuconymi czarnymi w³osami. Czerwony w³osy czêsto maj± czarna koñcówkê. Psy, których kolor spowodowany jest przez ten allel czêsto maj± ciemniejsz± sier¶æ na uszach, grzbiecie i ogonie ni¿ na reszcie cia³a. Odmiany tego koloru czasem jest nazywa siê czerwono-¿ó³tym lub p³owo-¿ó³tym, a czasem sobolowym.
Nie jest jasne co determinuje g³êbiê koloru w czerwonym-agouti, ale odcienie mog± wystêpowaæ od g³êbokiego mahoniowego (jak seter irlandzki) do jasnego p³owego lub nawet kremowego.
aw - "dziki-typ"
Produkuje w³osy z czarnymi koñcówkami i szarym, czerwonym lub p³owym kolorem czê¶ci ¶rodkowej w³osa, spotykane u lisów, wilków i kojotów. Czêsto okre¶lane tylko jako "agouti", ale u niektórych zwany sobolowym lub wilczasty. Nie wystêpuje u SBT.
at - czarny-podpalany
Produkuje jednolit± czarn± sier¶æ z br±zowymi znaczeniami na nogach, brzuchu, klatce piersiowej i brwiach. Recesywny w stosunku do ay.
Czarny-podpalany z bia³ymi znaczeniami czêsto nazywany jest trikolorem, choæ genetycznie jest to w rzeczywisto¶ci ten sam kolor jak czarny-podpalany; po prostu pies niesie jeszcze inne geny ujawniaj±ce bia³e znaczenia.
Razem z allelami, które powoduj± prêgowanie, taki genotyp daje jednolite czarne cia³o z czarnym prêgowaniem na podpalaniach.
Geny, które modyfikuj± czarne i czerwony barwniki mog± odwróciæ czarny-podpalany, np. w br±zowy-podpalany lub niebiesko-srebrny.
a - recesywny czarny
Produkuje jednolite czarne zabarwienie w rasach jak Groenendal. Nie wystêpuje u SBT.
U psów tak¿e inny allel produkuje jednolite czarne zabarwienie - w serii K.
Agouti czerwone/p³owe, czarne-podpalane i prêgowane bardzo czêsto rodz± siê z bardzo ciemn± okryw± w³osow±, która ja¶nieje z wiekiem. To mo¿e sprawiaæ problemy z okre¶leniem koloru u nowonarodzonych szczeniaków. Najczê¶ciej kolor doros³ego widaæ w kolorze g³owy szczeniêcia.
Agouti - czerwony
Czarny - podpalany
Prêgowany czarny-podpalany
Agouti-czerwone i prêgowane szczeniêta
Czarny-podpalany jest kolorem wysoce niepo¿±danym u staffordshire bull terierów wed³ug wzorca brytyjskiego, natomiast wzorzec AKC okre¶la to umaszczenie jak wadê dyskwalifikuj±c±.
Na ogó³, tylko "czyste" czarne-podpalane s± zmarszczone: prêgowane czarne-podpalane s± czêsto okre¶lane jako czarne prêgowane i jako takie sêdziowane w ringu. Czarne-podpalane z bia³ymi znaczeniami s± czêsto okre¶lane jako trikolor i bez problemu akceptowane. St±d te¿ prawdopodobnie "czysty" kolor czarny-podpalany utrzyma siê w rasie.
Seria E (zasiêg)
Allele serii zasiêgu okre¶laj± rozprzestrzenianie siê pigmentu czarnego i s± w epistazie w stosunku do serii Agouti.
Em - czynnik maski
Produkuje czarn± (lub melanistyczn±) maskê.
Epistatyczny w stosunku do serii A i mo¿e maskowaæ podpalane znaczenia na pysku u psów czarnych-podpalanych. Prêgowane psy mog± mieæ czarn± maskê, choæ na ogól ciê¿ko to dostrzec.
Geny wp³ywaj±ce na eumelaninê wp³ywaj± równie¿ na kolor maski: b/b produkuje maskê czekoladow±, d/d produkuje maskê szar±.
Maska mo¿e byæ równie¿ przybrana bia³ymi znaczeniami i wtedy nie bêdzie w naturze widoczna jako jednolita czarna (lub czekoladowa, lub niebieska).
E - "typ dziki"
Pozwala na zaobserwowanie serii A i K bez maski. Recesywny do Em.
e - recesywny czerwony
W tym przypadku mo¿e byæ produkowana tylko faeomelanina, wiêc pies jest czerwony/p³owy bez ¿adnych czarnych w³osów. Oznacza to, ¿e uszy, grzbiet i ogon obserwuje siê takie jak u psów agouti-czerwony.
Skóra i oczy maj± normalna pigmentacjê eumelanin±, wiêc recesywny czerwony pies ma czarny nos, czarne brzegi powiek i czarne wargi, chocia¿ nos u niektórych psów e/e mo¿e ja¶nieæ zim±. Recesywny czerwony jest epistatyczny do wszystkich genów serii A i K i mo¿e maskowaæ wszystkie kolory z wyj±tkiem bia³ego.
Czarna maska
Niebieska maska
Recesywny czerwony
W niektórych rasach, jak boksery, maska jest cech± wymieszan±, st±d wszystkie boksery s± Em/Em.
U staffików melanistyczna maska wydaje siê wystêpowaæ u wiêkszo¶ci psów.
Seria K (czarny)
Allele serii K okre¶laj± roz³o¿enie czarnego pigmentu i s± w epistazie do serii Agouti.
K - dominuj±cy czarny
Produkuje jednolity kolor czarny bez jakichkolwiek w³osów czerwonych/p³owych. Epistatyczny w stosunku do serii A. Geny wp³ywaj±ce na eumelaninê, wp³ywaj± tak¿e na kolor okrywy w³osowej psów czarnych dominuj±cych (K/K lub K/k):
b/b tworzy jednolity kolor w±trobiany lub czekoladowy z cielistym kolorem nosa, d/d tworzy jednolity kolor niebieski z czarnym lub szarym nosem.
Warto zauwa¿yæ, ¿e e/e (recesywny czerwony) w rzeczywisto¶ci w epistazie do K, to genotyp e/e zapobiega formowaniu siê eumelaniny na ca³ym ciele, pozwalaj±c na produkcjê faeomelaniny. Taki pies, z genotypem K/K lub K/k, w kombinacji z e/e bêdzie wiêc kremowy, czerwony lub p³owy.
Kbr - prêgowany
Produkuje czarne paski na czerwonym/p³owym tle.
Wszystkie rodzaje prêgowania - czerwony prêgowany, czarny prêgowany, tygrysi, itp. - s± spowodowane przez ten sam allel prêgowania w oparciu o ten sam kolor. Jednak intensywno¶æ oraz kolor podstawowy, a tak¿e roz³o¿enie prêgowania mo¿e siê znacz±co ró¿niæ, tworz±c wiele ró¿nych odcieni.
Geny wp³ywaj±ce na eumelaninê (czarny pigment) wp³ywaj± tak¿e na kolor tworzonych prêg:
b/b tworzy w±trobiane lub czekoladowe prêgi na p³owym tle,
d/d tworzy niebieskie prêgi na srebrno-p³owym tle.
Kbr jest epistatyczny do serii A, ale w przypadku psów czarnych-podpalanych czarne prêgowanie uwidacznia siê tylko na podpalaniach.
Kbr jest epistatyczny do Em i E, podczas gdy genotyp e/e (recesywny czerwony) jest w rzeczywisto¶ci w epistazie do prêgowania, zapobiegaj±c ujawnieniu siê czarnego prêgowanego.
Tak wiêc, tylko psy z genotypem agouti-czerwony (Ay/_) mog± wykazywaæ klasyczne prêgowanie, tj. prêgi na ca³ym ciele.
Prêgowanie mo¿e wystêpowaæ z lub bez melanistycznej maski; u staffordshire bull terierów prêgowanie z mask± jest jednak czê¶ciej obserwowane.
k - "dziki typ"
Pozwala serii agouti i zasiêgu uwidoczniæ siê. Czasem opisywany jako "nie-prêgowany".
Prêgowany
Czerwony prêgowany
Z³oty prêgowany
Czarny prêgowany
Dziedziczenie czarnego koloru u psów zale¿ne jest od dwóch genotypów, które powoduj± kolor czarny: recesywny czarny i dominuj±cy czarny.
Dominuj±cy czarny pierwotnie zosta³ umiejscowiony w serii A, ale nie pasowa³o to do obserwowanych w rzeczywisto¶ci efektów dziedziczenia. Wiêc wielu naukowców zaczê³o s±dziæ, ¿e nale¿y on do serii E, co bardziej pasowa³o do dziedziczenia czarnego koloru u innych ssaków.
Obecnie jednak okazuje siê, ¿e dominuj±cy czarny nie nale¿y ani do serii E ani do A, ale do innego locus nazwanego "K" od black (czarny). I to locus i dominuj±cy allel koloru czarnego zosta³y zidentyfikowane w DNA.
U staffików jednak istniej± pewne w±tpliwo¶ci, czy kolor czarny jest na pewno jednolitym kolorem czarnym czy jest to ekstremalnie ciemne czarne prêgowanie. Wydaje siê, ¿e prawdziwy jednolity czarny nie istnieje w rasie w postaci formy dominuj±cej czarnej.
Seria B (br±zowy)
Okre¶la gdzie normalny czarny pigment jest produkowany lub gdzie w okrywie w³osowej i skórze tworzy siê pigment w±trobiany/czekoladowy.
B - "dziki typ"
Pozwala na formowanie normalnego czarnego pigmentu (eumelaniny) i rudego pigmentu (faeomelaniny) w sier¶ci i skórze.
b - pigment br±zowy
Zapobiega produkcji w³a¶ciwej czarnej eumelaniny w skórze i sier¶ci, zamiast tego tworz±c br±zow± eumelaninê. W wyniku tego nos, wargi i brzegi powiek s± cieliste a oczy jasno orzechowe.
Wp³yw faeomelaniny (rudy pigment) jest wtedy na ogó³ widoczny, ale jej kolor mo¿e byæ lekko ¿ó³ty lub rozmyty ni¿ normalny pigment.
"Dudley nose"
W±trobiany u staffordshire bull terierów jest kolorem wysoce niepo¿±danym wed³ug wzorca brytyjskiego, natomiast wzorzec AKC okre¶la to umaszczenie jak wadê dyskwalifikuj±c±.
Chocia¿ czekoladowy staffik nie ma szans w ringu, to jego umaszczenie nie wp³ywa na jego inne cechy. Taki pies mo¿e byæ bardzo mi³ym towarzyszem ¿ycia jak ka¿dy inny, których kolory s± akceptowane.
Seria D (rozmycie)
Okre¶la gdzie produkowany jest normalny czarny lub rudy pigment lub w których miejscach staje siê on szary lub srebrno-be¿owy.
D - "dziki typ"
Pozwala na tworzenie czarnego (eumelaniny) i rudego pigmentu (faeomelaniny).
d - "niebieskie rozmycie"
Powoduje wadliwe formowanie pigmentu czarnego i rudego przez nieregularne roz³o¿enie ziaren pigmentu. Powoduje to utratê intensywno¶ci koloru, który wygl±da jak rozmyty b±d¼ blady:
czarny staje siê szary ("niebieski"), a czerwony/p³owy staje siê srebrno-p³owy. Kolor skóry raczej pozostaje bez zmian, choæ nos jest raczej ciemnoszary ni¿ czarny, a oczy psów niebieski s± ja¶niejsze ni¿ zwykle. Br±zowa eumelanina psów b/b tak¿e siê zmienia staj±c siê szarobr±zowa.
W niektórych rasach, genotyp d/d, czyli niebieska okrywa w³osowa, powoduje zespó³ chorobowy, którego efektem jest ³ysienie ("color dilution alopecia", CDA). Prowadzi to do najczê¶ciej trwa³ej utraty w³osów, problemów skórnych i czêstych infekcji. W zale¿no¶ci od stopnia rozmycia, choroba mo¿e pojawiæ siê do wieku dwóch lat i obj±æ nawet ca³e cia³o.
Niebieski
Niebieski prêgowany z niebiesk± mask±
Seria S (znaczenia)
Allele serii S okre¶laj± zasiêg bia³ego (braku koloru) i s± w epistazie do wszystkich innych serii.
S - "dziki typ"
Efektem jest jednolity kolor bez bia³ych znaczeñ, chocia¿ mo¿e pojawiæ siê trochê bia³ego na klatce piersiowej, brzuchu, palcach czy koñcówce ogona lub pysku.
si - "irlandzkie znaczenia"
Efektem s± bia³e znaczenia na pysku, szyi, klatce piersiowej, ³apach i ogonie. Bia³y nie nachodzi na grzbiet za k³êbem, ale mo¿e pojawiæ siê wokó³ szyi ("obró¿ka").
sp - ³aciaty
£aciaty pies ma zwykle wiêcej ni¿ 50% bia³ego koloru, który wystêpuje na grzbiecie. Widoczny efekt to du¿e nieregularne miejsca i ³aty ciemnego koloru na bia³ym tle.
sw - "bia³y"
Wystêpuje w zakresie od psów bia³ych z kolorowymi znaczeniami na g³owie, które mog± mieæ te¿ kolorowe ³aty przy ogonie, poprzez psy ze znaczeniami tylko wokó³ oczu i uszu, a¿ do psów ca³kowicie bia³ych.
Trudno jednak wyznaczyæ granicê pomiêdzy psem ³aciatym z du¿± ilo¶ci± bia³ego a psem "bia³ym".
Wszystkie typy bia³ych znaczeñ mog± wystêpowaæ jednocze¶nie z innymi kolorami - czerwonym, czarnym, niebieskim, prêgowanym, czarnym-podpalanym, czekoladowym, itd.
Wrodzona g³uchota u bia³ych psów.
W rasach, gdzie bia³e znaczenia spotyka siê do¶æ czêsto, u psów z bia³± sier¶ci± wi±zaæ siê mo¿e wrodzona g³uchota. Powszechnie znane jest to w przypadku bokserów i bullterierów, jednak wiele innych ras równie¿ jest dotkniête tym problemem, w³±czaj±c setery angielskie czy angielskie cocker spaniele. I choæ mechanizm utraty s³uchu przez te psy jest do¶æ dobrze poznany, to jego pod³o¿e nie jest jeszcze jasne.
Paradoksalnie, oboje biali rodzice mog± daæ potomstwo o perfekcyjnym s³uchu, podczas gdy szczeniaki kolorowych rodziców mog± byæ g³uche. St±d opieraj±c siê tylko na kolorze w³osa rodziców ciê¿ko jest przewidzieæ g³uchotê u potomstwa.
Prêgowany z irlandzkimi znaczeniami
Czarny prêgowany ³aciaty
Ekstremalnie bia³y
Czarny prêgowany ³aciaty i agouti-czerwony ³aciaty
U ras predysponowanych do g³uchoty zaleca siê badanie osobników hodowlanych.
Nie ma w±tpliwo¶ci, ¿e g³uchota i obszerne bia³e znaczenia s± ze sob± powi±zane w wielu rasach. St±d nie ma powodu s±dziæ, ¿e nie mo¿e siê tak zdarzyæ u staffordshire bull terierów. Tym bardziej, ¿e g³uchota powi±zana z kolorem bia³ym zosta³a odnotowana u amstaffów i pitbulli.
Dziedziczenie kolorów - mo¿liwo¶ci i kwadraty Punnett'a
Kwadrat Punnett'a
Jedn± z najprostszych metod okre¶lenia mo¿liwych rezultatów kojarzenia jest wykorzystanie kwadratów Punetta. Poprzez wypisanie alleli ka¿dego z rodziców mo¿na przewidzieæ mo¿liwe genotypy potomstwa.
Najprostszy rodzaj kwadratu Punetta wygl±da nastêpuj±co. S± to dwa psy czerwony-agouti, które nios± allele czarnego-podpalanego.
ex. 1 |
Pies (Ay/at) |
Ay |
at |
Suka (Ay/at)
|
Ay |
Ay/Ay |
Ay/at |
at |
Ay/at |
at/at |
Genotyp obu rodziców to Ay/at, co oznacza, ¿e oba mog± przekazaæ allel Ay lub at swoim szczeniakom.
Kwadrat Punetta pokazuje prawdopodobieñstwo, ¿e jeden ze szczeniaków w tym konkretnym kojarzeniu bêdzie:
- 1:4 (25%) czarny-podpalany (at/at)
- 1:4 (25%) homozygot± agouti-czerwony (Ay/Ay)
- 1:2 (50%) heterozygot± agouti-czerwony (Ay/at).
Jednak je¿eli bêdziemy patrzeæ tylko na fenotyp to prawdopodobieñstwo dla konkretnego szczeniaka jest takie, ¿e bêdzie:
- 3:4 (75%) agouti-czerwony
- 1:4 (25%) czarny-podpalany
Mo¿liwo¶ci
Wa¿ne, aby zdawaæ sobie sprawê, ¿e kwadraty Punetta pozwalaj± przewidzieæ mo¿liwe genotypy dla jednego konkretnego szczeniaka.
W rzeczywisto¶ci nic nam to nie mówi o wyniku koñcowym w przypadku ca³ego miotu.
Przyk³ad 2
Na tym przyk³adzie mo¿na zobaczyæ mo¿liwe wyniki kojarzenia homozygotycznego prêgowanego samca (Kbr/Kbr) z nie-prêgowan± suk± (k/k):
ex. 2 |
Pies (Kbr/Kbr) |
Kbr |
Kbr |
Suka (k/k) |
k |
Kbr/k |
Kbr/k |
k |
Kbr/k |
Kbr/k |
W tym przypadku jest tylko jeden mo¿liwy wynik - wszystkie szczeniaki musz± byæ prêgowane, ale bêd± nios³y tak¿e ukryty allel nieprêgowania.
Oczywi¶cie nie ma mo¿liwo¶ci, ¿eby zobaczyæ, ¿e szczeniaki s± prêgowanymi heterozygotami, tak samo nie ma mo¿liwo¶ci, ¿eby wiedzieæ, ¿e ojciec by³ prêgowan± homozygot±.
Je¿eli jednak wiemy, ¿e matka jest nie-prêgowana, co jak wiemy jest cech± recesywn± w stosunku do prêgowania, mo¿emy sobie wyobraziæ, ¿e nasze szczeniaki s± prêgowanymi heterozygotami i mog± przenosiæ allel nieprêgowania na swoje potomstwo w przysz³o¶ci.
Przyk³ad 3
Kiedy jednak próbujemy przewidzieæ w kojarzeniu wiêcej ni¿ jedno locus, kwadraty Punetta staj± siê bardziej skomplikowane - poni¿ej s± wypisane wszystkie mo¿liwe wyniki alleli ka¿dego z rodzica w potomstwie.
W tym przyk³adzie rodzice maj± nastêpuj±cy genotyp: suka jest agouti-czerwona, ale niesie ukryty czarny-podpalany (Ay/at, k/k), samiec jest prêgowan± homozygot± nios±c± ukryty czarny-podpalany (Ay/at, Kbr/Kbr).
Kwadrat Punetta wygl±da nastêpuj±co:
ex. 3 |
Pies (Ay/at, Kbr/Kbr) |
Ay Kbr |
Ay Kbr |
at Kbr |
at Kbr |
Suka (Ay/at, k/k) |
Ay k |
Ay/Ay, Kbr/k |
Ay/Ay, Kbr/k |
Ay/at, Kbr/k |
Ay/at, Kbr/k |
Ay k |
Ay/Ay, Kbr/k |
Ay/Ay, Kbr/k |
Ay/at, Kbr/k |
Ay/at, Kbr/k |
at k |
Ay/at, Kbr/k |
Ay/at, Kbr/k |
at/at, Kbr/k |
at/at, Kbr/k |
at k |
Ay/at, Kbr/k |
Ay/at, Kbr/k |
at/at, Kbr/k |
at/at, Kbr/k |
Patrz±c na genotyp mamy takie mo¿liwo¶ci dla ka¿dego ze szczeniaków:
- 1:4 (25%) prêgowany czarny-podpalany nios±cy nieprêgowanie (at/at, Kbr/k)
- 1:2 (50%) klasyczny prêgowany nios±cy allele czarnego-podpalanego i nieprêgowania (Ay/at, Kbr/k)
- 1:4 (25%) klasyczny prêgowany nios±cy nieprêgowanie (Ay/Ay, Kbr/k)
Patrz±c na fenotyp szczeniaki mog± wygl±daæ nastêpuj±co:
- 3:4 (75%) klasyczny prêgowany (Ay/Ay, Kbr/k lub Ay/at, Kbr/k),
- 1:4 (25%) prêgowany czarny-podpalany (at/at, Kbr/k).
<< wstecz
|