Menu: :: Sport :: Literatura :: Wystawy :: Wystawy Specjalistyczne :: Staffik Morderca :: Baza Rodowodów :: Galeria Championów :: Ogłoszenia Drobne :: Gadżety SBT Info! :: Top Lista SBT Info! :: Hosting SBT Info! :: Gadżety Psiakrew News ! Artykuły: -------------------------- "Niewiele było chwil w moim życiu, które nie były związane ze Staffordshire Bull Terrierami..." - rozmowa z A. Westwood'em >> -------------------------- "Myślę, że moim największym sukcesem jest hodowanie od lat tego samego typu psa, zgodnego ze wzorcem..." - rozmowa z Jamesem Byrnes'em >> -------------------------- Wystawy: -------------------------- Wrocław >> -------------------------- Staff Special Podebrady (CZ) >> -------------------------- Polecamy ! Spis treści działu "Artykuły" Zawadiaka o duszy wrażliwca Autor: Anna Redlicka Art. "Przyjaciel Pies" 2010 Stafik, niezbyt duży, mocno umięśniony psiak o radosnym, zawadiackim wyrazie pyska i szelmowskim błysku w oku zwraca powszechną uwagę. Są co prawda i tacy, co wybrzydzają, że taki jakiś żabciowaty i mało urodziwy, jednak rasa od lat ma zagorzałe grono wielbicieli. W Wielkiej Brytanii, ojczyźnie rasy to najpopularniejszy z terierów (już parę lat temu zdystansował westie). W Polsce staffordshire bull teriery pojawiły się pod koniec lat dziewięćdziesiątych i stopniowo zyskują sobie coraz szersze grono miłośników. O tym, co tak pociąga ludzi w stafikach opowiada Mirosław Janasz, który hoduje je od 2000 roku, pod przydomkiem Human Dogs, a jego psy mieszkają w wielu hodowlach na całym świecie. PP - Skąd ten intrygujący przydomek? Czy jest związany ze stafikami? MJ - Oczywiście, że tak. One są takie ludzkie i takie dla ludzi. Trudno to zrozumieć, komuś, kto nigdy nie miał stafika, musi uwierzyć na słowo. PP - A dla Pana to takie oczywiste... MJ - Tak, bo widzi Pani, ja wcześniej miałem inne psy, ostatni był dalmatyńczyk, ale gdybym wcześniej wiedział, że na świecie istnieją stafiki, w życiu nie miałbym żadnych innych psów. PP - Bo? MJ - Bo one są fantastyczne ... PP - Oh, tak to mówi każdy miłośnik o swojej ulubionej rasie! Co w nich takiego fantastycznego? Mnie wyglądają na niezłe zakapiory. MJ - Bo to są niezłe zakapiory. To wynika z historii rasy. Są bardzo pewne siebie i nie pozwolą sobie w kaszę dmuchać. Są też bardzo żywe i pełne energii. PP - I skore do awantur z innymi psami? MJ - To w końcu teriery, ale to niezupełnie tak. One nie mają w sobie tej wścieklej zajadłości i skłonności do bójek. Same nie zaczynają. Jednak gdy ktoś inny zacznie, to ich duże poczucie własnej godności, nie pozwala im odpuścić. Z obcymi psami problem polega na czym innym - stafik to mały gladiator, uwielbia zapasy i to dosyć brutalne. Między sobą stafiki namiętnie się przepychają, siłują, przewracają. Psy innych ras niekoniecznie akceptują takie zabawy. A wtedy na dwoje babka wróżyła. Stafik albo się znudzi, mając w pogardzie takiego mięczaka, albo będzie napierał i awantura gotowa. PP - Hmmmm... I to jest takie fantastyczne? MJ - Nie, nie, to o czym mówiłem to tylko zewnętrzna powłoka, maska. Fantastyczne jest wnętrze stafika, bo stafik to niesłychanie wrażliwy pies, wyczulony na każdą zmianę nastroju, każdą emocję właściciela. Jest do człowieka niesłychanie przywiązany, chce, nawet musi być stale blisko niego. Nasze psy siedzą z nami wieczorem, a raczej śpią głęboko na fotelach. Tak głęboko, że nie powinny usłyszeć jak wycofujemy się do sypialni, ale one już po chwili zjawiają się na górze, jakby jakiś szósty zmysł podpowiadał im, że zostały same. Uwielbiają się przytulać, kochają pieszczoty w trakcie których przybierają niesamowite pozycje. PP - Rozumiem, choć nie każdy uzna to za zaletę. MJ - Pewnie nie. Ale one mają jeszcze inne zalety. Są fantastycznymi kompanami dla dzieci. Niesłychanie opiekuńcze i bardzo delikatne. Stafik nigdy nie zrobi dziecku krzywdy, on go nawet nie przestraszy. PP - I one same z siebie takie delikatne? MJ - One to mają wrodzone, zapisane gdzieś głęboko w genach. Nie bez przyczyny Anglicy nazywają je super niańkami. Ta szczególna cecha rasy wyszła na jaw zupełnie przypadkiem, kiedy zakazano walk psów z bykami. Ludzie, którzy się nimi zajmowali musieli z czegoś żyć, musieli więc iść do pracy. Poza psami nie miał kto zając się ich dziećmi. A psy z tej roli wywiązały się doskonale. PP - Taka niańka jest nie do przecenienia MJ - Tak, ale... PP - O, to jest jakieś ale... MJ - No jest, bo stafik to cwaniak i psotnik, więc jeśli się stowarzyszy z równie żywym dzieckiem, mogą stworzyć nader wybuchową mieszankę. PP - Jak się przejawia to jego cwaniactwo? MJ - Stafik zawsze się dobrze zastanowi, co jest dla niego korzystne, co warto zrobić, a czego nie. PP - Wietrzę tu problemy wychowawcze? MJ - No cóż, to nie jest pies jak plastelina, którego da się, jak to się dawniej mówiło "wytresować". Każdy pies tej rasy ma swój własny, indywidualny charakter. Do każdego trzeba dotrzeć w inny sposób, znaleźć klucz do jego charakteru. Jak się taki klucz znajdzie kończą się problemy wychowawcze. One są bardzo pojętne, uczą się błyskawicznie i mają pamięć jak słoń. Stafik po trzech latach będzie pamiętał, gdzie w lesie znalazł ulubiony patyczek. Właściciela słuchają, jeśli mają z nim dobre porozumienie, wtedy są naprawdę mało kłopotliwe. Wystarczy trochę konsekwencji. My mamy sześć psów i każdy jest inny. Jedne są spokojniejsze, inne to rozrabiaki, jest też panna przepraszalska. Suczka niesłychanie wrażliwa na moje niezadowolenie. Kiedy nakrzyczę na rozrabiaki za jakieś domowe przewinienia, ona zawsze czuje się w obowiązku natychmiast mnie przeprosić za nie swoje winy. PP - A jak właściciel jest miękki i niezdecydowany? MJ - O nie, to na pewno nie jest pies dla ludzi niezdecydowanych czy zbyt miękkich. Rozbestwiony stafik potrafi być naprawdę nieznośny. PP - A jak one traktują inne domowe zwierzęta? MJ - Wspomniana już czułość charakteru każde im akceptować wszystko, co młode, bezradne, więc małego kotka czy chomika można z łatwością wprowadzić do domu. Z dorosłym zwierzęciem może być pewien problem. PP - Czy stafiki potrzebują jakiejś wzmożonej socjalizacji? MJ - Nie wydaje mi się. Potrzebują socjalizacji tak jak każda inna rasa, potrzebują też intensywnego lecz krótkotrwałego ruchu, żeby spalić nadmiar energii. Nie zauważyłem natomiast, żeby trzeba było poświęcać im znacząco więcej czasu niż psom innym ras. PP - A czy te zindywidualizowane uparciuchy można szkolić? I czy w ogóle warto? MJ - Można, można. Jak już się znajdzie wspomniany klucz do psa szkolenia dają doskonale efekty, w końcu stafiki z powodzeniem startują w agality, a nawet w obedience. Nasza zaprzyjaźniona Czeszka ma sukę, która najlepiej w całych Czechach zaliczyła próby polowe. PP - Jedną z zalet rasy jest znikoma potrzeba pielęgnacji... MJ - To prawda. One mają króciutki bardzo gęsty, przylegający włos, którego brud się nie ima. Nasze psy nigdy nie były kąpane. Mamy takie specjalne rękawice, którymi psy się przeciera i to cała filozofia. W razie potrzeby należy skrócić pazury, wyczyścić zęby i to wszystko. Trudno znaleźć rasę, która potrzebuje mniej pielęgnacyjnych wysiłków. PP - A jak się żywi tych małych atletów? MJ - Zwyczajnie. My jesteśmy tradycjonalistami, zwykle gotujemy naszym psom, choć są nauczone tez jedzenia karmy. Zawsze jest to jedzenie bardzo dobrej jakości, wysokobiałkowe. Stafika nie należy zapasać. Jego atletyczny wygląd to mają być mięśnie a nie zbity tłuszczyk. Wielkość porcji i ich liczba jest sprawą indywidualna. Szczenięta karmi się często, małymi porcjami. Pies sam pokazuje, kiedy posiłków jest zbyt wiele. Zaczyna grymasić przy misce i wtedy najlepiej obciąć jeden posiłek. PP - A jak u nich ze zdrowiem? MJ - To zdrowe i odporne psy. PP - Ale Internet aż huczy od dyskusji o wrodzonych chorobach neurologicznych... MJ - Huczy, huczy, ale to według mnie bardziej fakt medialny niż rzeczywistość. Istotnie u rasy opisano niedawno L2-HGA, schorzenie neurometaboliczne uwarunkowane genetycznie, ale prawdę mówiąc ja przez te lata nigdy nie spotkałem psa dotkniętego tą przypadłością, znam kliku nosicieli, ale skoro są testy genetyczne, pozwalające na stwierdzenie nosicielstwa, nie widzę zbyt wielkiego niebezpieczeństwa dla rasy. PP - A inne przypadłości? MJ - Pojawiają się przeciętnie, często, podobnie jak u innych ras, nie ma więc powodu by przypisywać je w szczególności akurat stafikom. Warto jednak wiedzieć, że u tej rasy w wieku 5-6 miesięcy następuje załamanie odporności i wtedy bardzo łatwo uaktywnia się nużyca. Dobrze jest wychwycić jej początki jak najszybciej. PP - Jak się hoduje stafiki? MJ - Bardzo łatwo. Samce kryją same, mówi się nawet, że to mistrzowie reprodukcji. Suki zwykle zachodzą w ciążę, rodzą same, są świetnymi matkami. PP - Zwykle, więc zdarzają się puste krycia? MJ - Puste krycia zdarzają się rzadko, Są za to suki, które za nic nie dają się pokryć. Jeśli kryć je siłą lub sztucznie, albo wcale nie zachodzą w ciążę, albo rodzą jedno, dwa szczenięta. Zdarzają się też poronienia u suk bardzo wrażliwych. Nam to się zdarzyło u suki, która mniej więcej w połowie ciąży złamała łapę i zaczęła ronić zaraz po założeniu gipsu. Jakby wiedziała, że nie da rady odchować dzieci. Kiedy szybciutko usunęliśmy gips z łapy suczka przestała ronić. PP - Mówi Pan, jedno, dwa szczenięta, a jak liczne są przeciętne mioty? MJ - Zwykle jest to 5 - 6 szczeniąt. Przez pierwsze dwa tygodnie trzeba miotu bardzo starannie pilnować, bo staficzki są trochę nadopiekuńcze, a nie bardzo zdają sobie sprawę ze swojej masy i mogą malca przygnieść. Choć maluchy bywają bardzo żywotne, nasza najmłodsza nadzieja wystawowa urodziła się w kilka godzin po zakończeniu porodu, kiedy wyprowadziłem matkę do ogrodu. Był mróz i śnieg, a z suki coś się wysunęło. Myślałem, że to łożysko, a to była suczka, żywa. Chuda jak tasiemka, ale z ogromną chęcią do życia. I przeżyła. PP - A jak długo żyją stafiki? MJ - Przeciętnie 13- 14 lat, choć ostatnio poznałem w Anglii suczkę siedemnastoletnią, mocno posiwiałą. Zresztą stafiki maja często gen wczesnego siwienia i już w wieku jedenastu lat wyglądają jak oszronione. << wstecz All Right Reserved : Copyright by Staffordshire Bull Terrier Info : design by Lucas [ Informacje o prawach autorskich do materiałów wykorzystywanych na stronach portalu SBT Info oraz zasady korzystania z serwisu ]